Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2014

Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2014

Η μαγεία την Φυσικής

Η ENΩΣΗ       ΕΛΛΗΝΩΝ      ΦΥΣΙΚΩΝ

 Οργανώνει  την εκδήλωση για αριστούχους μαθητές στις 14-15 Μαρτίου  2014
        ΣΤΗΝ  ΑΧΑΙΑ
     ΟΙ  ΜΑΘΗΤΕΣ  ΣΥΝΑΝΤΟΥΝ  ΤΗ  ΦΥΣΙΚΗ  ΚΑΙ Η ΦΥΣΙΚΗ  ΜΑΓΕΥΕΙ
                        …..….Στα άδυτα μονοπάτια της γνώσης………..
H  Ένωση Ελλήνων Φυσικών συνεχίζοντας τις προσπάθειες των τελευταίων ετών, οργανώνει την  πρωτότυπη και ξεχωριστή διήμερη  συνάντηση αριστούχων μαθητών  Β΄ και Γ΄ Γυμνασίου και Α΄, Β΄ και Γ΄  Λυκείου του σχολικού έτους 2013-2014 στην Πάτρα  την Παρασκευή  14 Μαρτίου 2014 στο ξενοδοχείο ΑΣΤΗΡ και συμμετέχει στο forum Ενέργειας.

 Η  εκδήλωση  γίνεται σε συνδιοργάνωση με την Εφημερίδα  ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΠΑΤΡΑΣ.
 Στη διήμερη  οι συναντημένοι μαθητές , θα  έχουν την ευκαιρία μέσα από την άμεση επαφή τους με Διακεκριμένους  Πανεπιστημιακούς Δασκάλους να κατανοήσουν σε βάθος θέματα Σύγχρονης Φυσικής και συγχρόνως θα  βραβευθούν οι Μαθητές της Δυτικής Ελλάδας που Διακρίθηκαν στους Πανελλήνιους Διαγωνισμούς Φυσικής του 2013 
Το   Σάββατο 15  Μαρτίου  2014 στο 7ο ΓΕΛ ΠΑΤΡΑΣ (τέρμα Κορίνθου και Σουνίου 111- 115) οι μαθητές θα περιηγηθούν στην σύγχρονη επιστημονική γνώση και μέθοδο, καθώς και στις έννοιες που  την συγκροτούν αποκτώντας  κριτική και συνδυαστική σκέψη παρακολουθώντας και συμμετέχοντας σε επίδειξη ΔΕΚΑ πειραμάτων Φυσικής  από Έμπειρους Καθηγητές , ακόμη θα ενημερωθούν για το νέο Λύκειο, τους διαγωνισμούς Φυσικής,  καθώς και για τη γοητεία των επιτευγμάτων της Φυσικής και των νέων Τεχνολογιών. 
  
Προϋποθέσεις συμμετοχής: Βαθμός προαγωγής μεγαλύτερος από 16 ή καλή κατάταξη στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Φυσικής του έτους 2013.
            
Δηλώσεις συμμετοχής έως 10 Μαρτίου 2014. 

Στους μαθητές  θα δοθεί  ελαφρύ γεύμα, φάκελος  με ενημέρωση, βεβαίωση παρακολούθησης.
                  
ΘΕΜΑΤΙΚΕΣ  ΕΝΟΤΗΤΕΣ
ΚΟΣΜΟΛΟΓΙΑ 
ΑΣΤΡΟΦΥΣΙΚΗ 
ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ

ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

Περισσότερες πληροφορίες: Ένωση Φυσικών

Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2014

Εκπαιδευτική δράση για μαθητές Γυμνασίου

Θα ήθελα να δώσω συγχαρητήρια στους μαθητές που εκπροσώπησαν επάξια το σχολείο χθες!!!

Μπορείτε να συμμετέχετε και στη νέα δράση το Μάιο.



Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014

Οδηγίες για τους μαθητές που θα συμμετέχουν στη δράση της Κυριακής

Προς τις ομάδες των μαθητών και  μαθητριών που θα συμμετάσχουν την Κυριακή 23 Φεβρουαρίου στη δράση

Μερικοί αριθμοί για την εκδήλωση
Στην εκδήλωση έχουν δηλώσει συμμετοχή 62 τριμελείς ομάδες από 18 σχολεία: συνολικά 186 μαθητές και μαθήτριες.
Στην υποστήριξη των προγραμματισμένων δράσεων συμμετέχουν 13 μαθητές και μαθήτριες της Λέσχης Φυσικών Επιστημών του 2ου Γε.Λ. Ελευθερίου Κορδελιού και 16 φοιτητές μέλη των Physics Partizani. Επίσης, συνδράμουν, με διάφορους τρόπους, περισσότεροι από 10 εκπαιδευτικοί.

Τι θα πρέπει να κάνετε το πρωί της Κυριακής
Στην είσοδο του κτηρίου θα υπάρχουν 2 γραφεία υποδοχής: ένα για ομάδες Γυμνασίων και ένα για ομάδες Λυκείων. Εγγραφείτε στο αντίστοιχο γραφείο από όπου θα παραλάβετε ένα έντυπο 5 σελίδων.Διαβάστε προσεκτικά τις οδηγίες που περιέχονται στο έγγραφο. Στις 10:25 θα ξεκινήσει στην αίθουσα προβολών η προβολή του εισαγωγικού βίντεο, το οποίο μπορείτε να παρακολουθήσετε και σε αυτό το ιστολόγιο (βλέπετε παρακάτω). Η προβολή του βίντεο θα είναι διαρκής μέχρι τις 12:25.
Στο 2ο όροφο του σχολείου έχουν στηθεί 7 εργαστήρια στα οποία, με τη βοήθεια των φοιτητών και των μαθητών του σχολείου, θα παρακολουθήσετε ή/και θα πραγματοποιήσετε πειράματα και μετρήσεις για να μαζέψετε πληροφορίες και δεδομένα. ΠΡΟΣΟΧΗ! Λόγω της μεγάλης συμμετοχής μπορεί να δημιουργηθεί συνωστισμός αρχικά στις αίθουσες των εργαστηρίων. Αποφύγετε το συνωστισμό και διαχειριστείτε έξυπνα το χρόνο σας: αν δεν μπορείτε να εξυπηρετηθείτε βρείτε καποιο χώρο και ασχοληθείτε με την επίλυση των 6 γρίφων που θα σας δοθούν, μέχρι να ελευθερωθεί κάποιο εργαστήριο. Δεν θα επηρεάσει την απόδοσή σας στο παιχνίδι ούτε η σειρά με την οποία θα περάσετε από τα εργαστήρια ούτε αν θα λύσετε πριν ή μετά τους γρίφους.
Μέχρι τις 13:30 ακριβώς πρέπει να έχετε καταθέσει το πόρισμα της ομάδας με το τι έχει συμβεί κατά τη γνώμη σας. Αμέσως μετά στη αίθουσα προβολών θα συζητήσουμε και θα παρουσιαστεί η λύση του μυστηρίου.


Περισσότερα: εδώ

Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014

Χρόνια πολλά στα Γιάννενα!!


Η απελευθέρωση των Ιωαννίνων

Ο αγώνας για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων υπήρξε η σημαντικότερη στρατιωτική αντιπαράθεση μεταξύ Ελλάδας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στο μέτωπο της Ηπείρου, κατά τη διάρκεια του Α' Βαλκανικού Πολέμου (5 Οκτωβρίου 1912- 18 Μαΐου 1913). Η πολεμική αναμέτρηση για την κατάληψη της πρωτεύουσας της Ηπείρου κράτησε σχεδόν τρεις μήνες, από τις 29 Νοεμβρίου 1912 έως τις 21 Φεβρουαρίου 1913, οπότε οι οθωμανικές δυνάμεις παραδόθηκαν στον διάδοχο Κωνσταντίνο, που ηγείτο των ελληνικών όπλων.
Με το ξέσπασμα του Α' Βαλκανικού Πολέμου, τα ελληνικά στρατεύματα, που είχαν συγκεντρωθεί στην περιοχή της Άρτας υπό τον αντιστράτηγο Κωνσταντίνο Σαπουντζάκη (1846-1931), κράτησαν αρχικά αμυντική στάση, με στόχο να εξασφαλίσουν τη μεθόριο. Οι ελληνικές δυνάμεις στο μέγεθος μεραρχίας υπολείπονταν των οθωμανικών δυνάμεων, που διέθεταν για την υπεράσπιση της περιοχής δύο μεραρχίες υπό την διοίκηση του Εσάτ Πασά (1862-1952), ενός Οθωμανού στρατηγού που είχε γεννηθεί στα Ιωάννινα. Το σχέδιο προέβλεπε ότι μετά την ολοκλήρωση των επιχειρήσεων στη Μακεδονία, θα ελευθερώνονταν στρατεύματα για την ανάληψη επιθετικής πρωτοβουλίας στην Ήπειρο.
Αλλά από τις 6 Οκτωβρίου κιόλας άρχισαν οι αψιμαχίες. Γρήγορα, ο ελληνικός στρατός ανέλαβε επιθετικές πρωτοβουλίες και τις επόμενες ημέρες κατέλαβε τη Φιλιππιάδα (12 Οκτωβρίου) και την Πρέβεζα (21 Οκτωβρίου). Στη συνέχεια κινήθηκε προς την πεδιάδα των Ιωαννίνων, όπου είχε συγκεντρωθεί ο κύριος όγκος των τουρκικών δυνάμεων, που εν τω μεταξύ είχε ενισχυθεί με νέες δυνάμεις από την περιοχή του Μοναστηρίου. Έτσι, εξαιτίας αυτού του γεγονότος, αλλά και των δυσμενών καιρικών συνθηκών, η προέλαση του ελληνικού στρατού ανακόπηκε.
Η κατάληψη των Ιωαννίνων φάνταζε δύσκολή υπόθεση, καθότι ο ελληνικός στρατός έπρεπε να εκπορθήσει τα οχυρά του Μπιζανίου. Ο ορεινός όγκος του Μπιζανίου, που δεσπόζει νότια των Ιωαννίνων, αποτελούσε εξαιρετικά ισχυρή αμυντική τοποθεσία, που επιπλέον είχε ενισχυθεί πρόσφατα με πέντε μόνιμα πυροβολεία, κατασκευασμένα υπό την επίβλεψη γερμανών ειδικών.
Η κυβέρνηση Βενιζέλου επιζητούσε τη γρήγορη απελευθέρωση της Ηπείρου, πριν από τη σύναψη συνθήκης ειρήνης μεταξύ των εμπολέμων στη Συνδιάσκεψη του Λονδίνου, που βρισκόταν σε εξέλιξη. Έτσι, ο στρατός της Ηπείρου ενισχύθηκε με μία ακόμη μεραρχία από τη Θεσσαλονίκη και υπό την ηγεσία του αντιστράτηγου Κωνσταντίνου Σαπουντζάκη ανέλαβε την πρώτη σημαντική επιθετική ενέργεια κατά των οχυρών του Μπιζανίου στις 29 Νοεμβρίου 1912, η οποία απέτυχε προς μεγάλη ανησυχία της ελληνικής κυβέρνησης.
Στις 8 Δεκεμβρίου αποφασίστηκε η αποστολή δύο ακόμη μεραρχιών στην περιοχή, ενώ την επομένη ο διάδοχος Κωνσταντίνος με τηλεγράφημά του προς την πολιτική ηγεσία έθετε θέμα αντικατάστασης του αντιστράτηγου Σαπουντζάκη, τον οποίον χαρακτήριζε «αδέξιον». Το ίδιο βράδυ, το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε να αναθέσει την ηγεσία του Στρατού της Ηπείρου στον Κωνσταντίνο, ο οποίος παρά τις αρχικές αντιρρήσεις του δέχτηκε. Στις 3 Ιανουαρίου 1913 η σχετική διαταγή έφθασε στο Στρατηγείο Ηπείρου, η οποία περιλάμβανε και τη ρητή απαγόρευση προς τον στρατό της Ηπείρου να ενεργήσει οποιαδήποτε επιθετική ενέργεια πριν από την άφιξη του Κωνσταντίνου.
Ένα απρόοπτο γεγονός άλλαξε τη φορά των πραγμάτων. Ένα αυτοκίνητο με δύο άνδρες αυτομόλησε προς τις τουρκικές γραμμές. Ο Σαπουντζάκης, που ήθελε να αποκαταστήσει το στρατιωτικό του γόητρο, εξέφρασε τους φόβους του προς το Υπουργείο Στρατιωτικών ότι οι επιβάτες του αυτοκινήτου θα πρόδιδαν στους Τούρκους τη διάταξη των ελληνικών δυνάμεων και διατύπωσε τη γνώμη ότι μία αιφνιδιαστική επίθεση πριν από την άφιξη του διαδόχου θα απέφερε ουσιαστικά αποτελέσματα. Το αίτημά του έγινε δεκτό από το επιτελείο και η νέα επίθεση κατά των οχυρών του Μπιζανίου ξεκίνησε το πρωί της 7ης Ιανουαρίου 1913. Οι αμυνόμενοι κατόρθωσαν να αποκρούσουν και αυτή την επίθεση, προκαλώντας  απώλειες στους Έλληνες επιτιθέμενους.
Το απόγευμα της 10ης Ιανουαρίου 1913 έφθασε στο μέτωπο ο Κωνσταντίνος, ο οποίος μετά την ενημέρωσή του από τον αντιστράτηγο Σαπουντζάκη, έδωσε εντολή την επόμενη ημέρα για κατάπαυση του πυρός. Ο νέος αρχηγός βρήκε αποδεκατισμένο τον στρατό, όχι τόσο από τις απώλειες στη μάχη, όσο από τα επακόλουθα του σκληρού χειμώνα (ψύξεις, κρυοπαγήματα) και της υπερκόπωσης των ανδρών. Οι μάχιμοι από 40.000 είχαν περιοριστεί στις 28.000 άνδρες, δύναμη μικρή για τον Κωνσταντίνο, προκειμένου να επιχειρήσει την τρίτη επίθεση για την κατάληψη του Μπιζανίου, που θα σήμαινε και την απελευθέρωση των Ιωαννίνων. Στις 30 Ιανουαρίου ο Κωνσταντίνος ζήτησε ενισχύσεις, αλλά ο Βενιζέλος  που επισκέφθηκε το μέτωπο απέρριψε το αίτημα του, καθώς δεν μπορούσαν να διατεθούν μονάδες από τη Μακεδονία. Το σχέδιο που εκπόνησε ο Κωνσταντίνος και οι επιτελείς του για την εκπόρθηση του Μπιζανίου προέβλεπε την εκδήλωση της κύριας επίθεσης στις 20 Φεβρουαρίου 1913. Νωρίτερα, στις 17 Ιανουαρίου, με επιστολή του προς τον Εσάτ Πασά τού είχε ζητήσει την παράδοση των Ιωαννίνων για λόγους ανθρωπιστικούς, μιας και η Τουρκία είχε ουσιαστικά χάσει τον πόλεμο. Η απάντηση του Τούρκου διοικητή ήταν αρνητική.
Στις 19 Φεβρουαρίου 1913, την παραμονή της γενικής επίθεσης, ο Κωνσταντίνος με κάποιες ενισχύσεις της τελευταίας στιγμής, διέθετε 41.000 ετοιμοπόλεμους άνδρες και 105 κανόνια, τα οποία άρχισαν να βάλουν με επιτυχία κατά των τουρκικών θέσεων στο Μπιζάνι. Ο Εσάτ Πασάς παρέταξε 35.000 στρατιώτες, άγνωστο αριθμό ατάκτων και 162 κανόνια. Η γενική ελληνική επίθεση εκδηλώθηκε τις πρωινές ώρες της 20ης Φεβρουαρίου και μέχρι τις πρώτες βραδινές ώρες της ίδιας ημέρας τα ελληνικά στρατεύματα με εφ’ όπλου λόγχη και μάχες εκ του συστάδην είχαν φθάσει στις παρυφές των Ιωαννίνων, στον Άγιο Ιωάννη. Καθοριστική συμβολή στην εξέλιξη αυτή είχε το 9ο Τάγμα του 1ου Συντάγματος Ευζώνων υπό τον ταγματάρχη Ιωάννη Βελισσαρίου, που υπερκέρασε τις τουρκικές δυνάμεις και βρέθηκε στα μετόπισθεν του εχθρού. Οι εύζωνες φρόντισαν να καταστρέψουν τα τηλεφωνικά δίκτυα, διακόπτοντας την επικοινωνία της τουρκικής διοίκησης με τον στρατό της, που παρέμενε αποκομμένος, αλλά άθικτος στο Μπιζάνι.
Η παράδοση ήταν πλέον μονόδρομος για τον Εσάτ Πασά. Στις 11 το βράδυ της 20ης Φεβρουαρίου έφθασε στις προφυλακές του 9ου Τάγματος Ευζώνων ένα αυτοκίνητο, στο οποίο επέβαιναν ο επίσκοπος Δωδώνης, ο υπολοχαγός Ρεούφ και ανθυπολοχαγός Ταλαάτ. Έφεραν μαζί τους επιστολή, που υπογραφόταν από τους προξένους στα Ιωάννινα της Ρωσίας, Αυστρο-Ουγγαρίας, Γαλλίας και Ρουμανίας και περιείχε πρόταση του Εσάτ Πασά προς τον Κωνσταντίνο για άμεση και χωρίς όρους παράδοση των Ιωαννίνων και του Μπιζανίου.
Στις 2 π.μ. της 21ης Φεβρουαρίου 1913 οι τρεις απεσταλμένοι, συνοδευόμενοι από τον ταγματάρχη Βελισσαρίου, έφθασαν στο στρατηγείο της 2ας Μεραρχίας. Εκεί περίμεναν την άφιξη ενός αυτοκινήτου, που τους οδήγησε στις 4:30 π.μ. στο χάνι του Εμίν Αγά, όπου έδρευε το ελληνικό στρατηγείο. Ο Κωνσταντίνος συμφώνησε με το περιεχόμενο της επιστολής και στις 5:30 το πρωί δόθηκε εντολή κατάπαυσης του πυρός σε όλες τις μονάδες. Στη διήμερη μάχη για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων ο ελληνικός στρατός είχε 284 νεκρούς και τραυματίες. Οι απώλειες για τους Τούρκους ήταν 2.800 νεκροί και 8.600 αιχμάλωτοι.
Το πρωί της 22ας Φεβρουαρίου 1913 οι πρώτες μονάδες του ελληνικού στρατού παρέλασαν στην πόλη υπό τις επευφημίες των κατοίκων. Τα Ιωάννινα, μετά από 483 χρόνια δουλείας, ήταν και πάλι ελεύθερα. Το χαρμόσυνο άγγελμα για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων έγινε αμέσως γνωστό στην Αθήνα, σκορπώντας φρενίτιδα ενθουσιασμού. Ο Γεώργιος Σουρής δημοσίευσε στο Ρωμηό το ακόλουθο ποίημα:
Τα πήραμε τα Γιάννινα
μάτια πολλά το λένε,
μάτια πολλά το λένε,
όπου γελούν και κλαίνε.
Το λεν πουλιά των Γρεβενών
κι αηδόνια του Μετσόβου,
που τα έκαψεν η παγωνιά
κι ανατριχίλα φόβου.
Το λένε χτύποι και βροντές,
το λένε κι οι καμπάνες,
το λένε και χαρούμενες
οι μαυροφόρες μάνες.
Το λένε και Γιαννιώτισσες
που ζούσαν χρόνια βόγγου,
το λένε κι Σουλιώτισσες
στις ράχες του Ζαλόγγου.
Η απελευθέρωση των Ιωαννίνων, πέρα από την εξουδετέρωση κάθε σοβαρής τουρκικής απειλής στην Ήπειρο και την κυρίευση σημαντικού πολεμικού υλικού, είχε επίδραση στο ελληνικό γόητρο, το οποίο μετά την επιτυχία αυτή εξυψώθηκε διεθνώς. Οι επιχειρήσεις στο Μπιζάνι σήμαναν ουσιαστικά και τη λήξη του Α' Βαλκανικού Πολέμου στο στρατιωτικό πεδίο. Τις επόμενες ημέρες ο ελληνικός στρατός κινήθηκε βορειότερα και ως τις 5 Μαρτίου 1913 είχε απελευθερώσει τη Βόρειο Ήπειρο.


ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/601#ixzz2tzPhOjUu

Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2014

Οδηγίες για τους μαθητές .........

Όσοι θα συμμετέχετε στη δράση της Κυριακής δείτε το βίντεο.........
........και μη ξεχάσετε να κατεβάσετε τα αρχεία pdf



Περισσότερα........ΕΚΦΕ

Για τους μαθητές που θα συμμετέχουν στην εκπαιδευτική δράση....

Προς τις ομάδες των μαθητών και  μαθητριών που θα συμμετάσχουν την Κυριακή 23 Φεβρουαρίου στη δράση

1. Κάθε ομάδα πρέπει να έχει μαζί της ένα φορτισμένο φορητό υπολογιστή (ή τάμπλετ) στον οποίο θα έχει "κατεβάσει" τα έξι (6) αρχεία τύπου .pdf από ΕΔΩ. Προσοχή! Τα αρχεία είναι προστατευμένα με κωδικούς, άρα δεν μπορείτε να τα ανοίξετε προς το παρόν. Οι κωδικοί (passwords) θα προκύψουν από τη λύση έξι (6) αντίστοιχα γρίφων οι οποίοι θα σας δοθούν την Κυριακή κατά την εγγραφή σας. Για να τα κατεβάσετε κάντε δεξί κλικ σε κάθε αρχείο ξεχωριστά και επιλέξτε "Αποθήκευση δεσμού ως" ή στα αγγλικά "Save link as". Εναλλακτικά, μπορείτε να κάνετε αριστερό κλικ στις τρεις τελείες πάνω δεξιά (δίπλα στο κουμπί Share) και να επιλέξετε "Download as .zip". Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να αποσυμπιέσετε τα αρχεία που κατεβάσατε.
2. Στο χώρο της εκδήλωσης θα υπάρχει διαθέσιμο ασύρματο δίκτυο wi-fi ώστε να διευκολυνθείτε στην αναζήτηση τυχόν πληροφοριών που θα χρειαστείτε.
3. Από την Πέμπτη το απόγευμα θα αναρτηθεί εδώ ένα εισαγωγικό βίντεο. Δείτε το και συλλέξτε πληροφορίες και δεδομένα. Το ίδιο βίντεο θα παίζει διαρκώς κατά τη διάρκεια της δράσης και στην αίθουσα προβολών του 2ου Γενικού Λυκείου Ελευθερίου - Κορδελιού.
4. Στο χώρο της εκδήλωσης θα λειτουργεί από τις 9:30 το πρωί το κυλικείο του Σχολείου.
5. Ώρα προσέλευσης 10:00 - 10:25
6. Πληροφορίες για το πώς θα φτάσετε στο χώρο της εκδήλωσης έχουν δημοσιευτεί στο τέλος αυτής της ανάρτησης. Για οποιαδήποτε πληροφορία μπορείτε να καλείτε στο Ε.Κ.Φ.Ε Ευόσμου: 2310706463.

Καλή αντάμωση!


Περισσότερες πληροφορίες: εδώ

Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2014

Καζαντζάκης

Σαν σήμερα στις18 Φεβρουαρίου 1883 γεννήθηκε  ο Νίκος Καζαντζάκης



Διαβάστε σχετικά: εδώ


Γανυμήδης: δορυφόρος του Δία

Βαλτιμόρη 
Αμερικανοί επιστήμονες χρησιμοποιώντας εικόνες και δεδομένα των αποστολών Voyager και Galileo δημιούργησαν τον πρώτο γεωλογικό χάρτη του Γανυμήδη, του δορυφόρου του Δία που είναι και ο μεγαλύτερος δορυφόρος στο ηλιακό μας σύστημα.

Το «διττό» τερέν
Ο Γανυμήδης ανακαλύφτηκε από τον Γαλιλαίο μαζί με άλλους δύο δορυφόρους του Δία το 1610. Ο δορυφόρος παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον αφού πιστεύεται ότι κάτω από την παγωμένη του επιφάνεια, σε βάθος 200 χλμ, υπάρχει ένας ωκεανός με αλμυρό νερό. Ο νέος χάρτης παρουσιάζει με λεπτομέρεια τη «διττή», όπως την χαρακτηρίζουν οι ειδικοί, μορφολογία του Γανυμήδη. Η επιφάνεια του δορυφόρου αποτελείται από δύο κύριες ζώνες. Η μια ζώνη είναι πολύ παλιά και σε αυτήν υπάρχουν πολλοί κρατήρες και αρκετές σκοτεινές περιοχές.
Το έδαφος της άλλης ζώνης είναι αρκετά νεότερο με φωτεινές περιοχές. Βασικό χαρακτηριστικό της δεύτερης ζώνης είναι ένα εκτεταμένο τόξο ρηγμάτων και ραβδώσεων που έχουν τεκτονική προέλευση χωρίς να έχουν οι επιστήμονες στη διάθεσή τους περισσότερες πληροφορίες για αυτό το γεωλογικό σύστημα.
«Χαρτογραφώντας όλη την επιφάνεια του Γανυμήδη μπορούμε να απαντήσουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια τις επιστημονικές ερωτήσεις σχετικά με τον σχηματισμό αλλά και την εξέλιξή του» αναφέρει ο Γουές Πάτερσον, του Εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς που ήταν επικεφαλής της νέας μελέτης.
Ο Γανυμήδης
Ο Γανυμήδης έχει μέγεθος λίγο μεγαλύτερο από εκείνο του Ερμή και είναι το μοναδικό από τα δεκάδες φεγγάρια στο ηλιακό μας σύστημα που διαθέτει μαγνητικό πεδίο. Οι επιστήμονες πιθανολογούν ότι ο Γανυμήδης διαθέτει πυρήνα παρόμοιο με αυτόν της Γης (με κύριο συστατικό τον ρευστό σίδηρο) ο οποίος και παράγει το μαγνητικό πεδίο. Μάλιστα το μαγνητικό πεδίο του δορυφόρου είναι τόσο ισχυρό που επιτρέπει τη δημιουργία σέλαος.
Ο Γανυμήδης διαθέτει επίσης οξυγόνο που δημιουργείται από τη διάσπαση πάγου νερού στην επιφάνειά του. «Ο Γανυμήδης είναι ιδιαίτερα ελκυστικός σε γεωλόγους, αστροβιολόγους, φυσικούς κ.α. Είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για ένα ιδιαίτερα πλούσιο περιβάλλον, για τον λόγο αυτό και υπάρχει τόση ανυπομονησία σχετικά με την εξερεύνησή του» αναφέρει η Εμα Μπανς, φυσικός του Πανεπιστημίου του Λέστερ στη Βρετανία και μέλος της αποστολής Juice του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος. Σύμφωνα με τον σχεδιασμό, το σκάφος της αποστολής θα ξεκινήσει το ταξίδι του από τη Γη το 2022 για να μελετήσει από κοντά τρεις μεγάλους δορυφόρους του Δία που πιστεύεται ότι κρύβουν υπόγειους ωκεανούς με μικροβιακές ή άλλες μορφές ζωής.
Πηγή: Βήμα (ΘΟΔΩΡΗΣ ΛΑΪΝΑΣ)

Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2014

Όξινη βροχή

Με τον όρο όξινη βροχή ονομάζουμε όλες τις ατμοσφαιρικές κατακρημνίσεις (δηλ. η βροχή, το χιόνι, το χαλάζι) οι οποίες έχουν pH (ενεργό οξύτητα)* χαμηλότερο από το pH της κανονικής βροχής, δηλαδή οι κατακρημνίσεις αυτές είναι πιο όξινες από την κανονική βροχή.
H βροχή, στη φυσική της κατάσταση, είναι ελαφρά όξινη με pH μεταξύ 5.0 και 5.6 και αυτό οφείλεται κυρίως στο διοξείδιο του άνθρακα (CO2) της ατμόσφαιρας, το οποίο διαλύεται στο νερό της βροχής και σχηματίζει το ανθρακικό οξύ και, σε μικρότερη έκταση, στην ύπαρξη χλωρίου στην ατμόσφαιρα, το οποίο προέρχεται από τη θάλασσα. 
Τις τελευταίες δεκαετίες όμως, η βροχή γίνεται όλο και περισσότερο όξινη και το pH της κυμαίνεται από 3,5 έως 4,5. Βροχή με pH 4,6 είναι 10 φορές πιο όξινη από βροχή με pH 5,6. Η αυξημένη οξύτητα οφείλεται συνήθως σε νιτρικά και θειικά οξέα τα οποία συνήθως προέρχονται από ανθρωπογενείς πηγές.
Τον όρο χρησιμοποίησε για πρώτη φορά το 1852, ο Άγγλος χημικός, Robert Angus Smith, για να περιγράψει τον όξινο χαρακτήρα των βροχοπτώσεων σε σχέση με τη ρυπασμένη ατμόσφαιρα του Λονδίνου από τις εκπομπές των εργοστασίων που έκαιγαν κάρβουνο. Το 1982, σε ειδική συνδιάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών, η όξινη βροχή αναγνωρίστηκε ως ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα διασυνοριακής ρύπανσης.
Οι σημαντικότεροι πρωτογενείς ατμοσφαιρικοί ρύποι που προκαλούν την όξινη βροχή είναι το διοξείδιο του θείου (SO2) και τα οξείδια του αζώτου (NOx):
Ανεβαίνοντας, λοιπόν, οι ρύποι στην ατμόσφαιρα αντιδρούν με τους υδρατμούς της και το νερό της βροχής, και σχηματίζουν αντίστοιχα οξέα, όπως θειικό και νιτρικό. Αυτά τα οξέα στη συνέχεια πέφτουν στην επιφάνεια της Γης είτε μαζί με τη βροχή, το χιόνι ή το χαλάζι (οπότε μιλάμε για υγρή απόθεση οξέων ή όξινη βροχή) είτε ως ξηρά σωματίδια οπότε μιλάμε για ξηρή απόθεση των οξέων.
Το διοξείδιο του θείου περιέχεται στα ορυκτά καύσιμα (ιδιαίτερα στο αργό πετρέλαιο). Πηγές του είναι λοιπόν όλα τα οχήματα που καίνε παράγωγα του αργού πετρελαίου, οι κεντρικές θερμάνσεις των κτηρίων, οι σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και οι βιομηχανίες. Τα οξείδια του αζώτου παράγονται από την αντίδραση του αζώτου και του οξυγόνου της ατμόσφαιρας στις μηχανές εσωτερικής καύσης των σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, των αυτοκινήτων, της βιομηχανίας κ.λπ.
Μελέτες από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι μεγάλες συγκεντρώσεις ρύπων που συντελούν στη δημιουργία της όξινης βροχής μεταφέρονται μέσω των αερίων μαζών σε μεγάλες αποστάσεις, μακριά από τον τόπο παραγωγής τους. 
Η πιθανότητα να δεχθεί μια περιοχή όξινη βροχή εξαρτάται κυρίως από την προέλευση και την τροχιά των αέριων μαζών που προκαλούν τις βροχές. Τα ρεύματα αέρα που επικρατούν σε ύψη όπου εκπέμπονται τα οξείδια ( 300-500 μέτρων), βοηθούν στη μεταφορά τους σε απόσταση έως και χίλια χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο παραγωγής τους.
Περιοχές που αντιμετωπίζουν έντονα προβλήματα από την όξινη βροχή, χωρίς οι ίδιες να έχουν σημαντικές εκπομπές οξειδίων θείου και αζώτου, είναι οι σκανδιναβικές χώρες και ο Καναδάς που γίνονται αποδέκτες της οξύτητας που σχηματίζεται από εκπομπές χωρών της κεντροδυτικής Ευρώπης και των βορειοανατολικών Η.Π.Α. Στην Ευρώπη, η Μ. Βρετανία είναι η χώρα που επηρεάζει τα οικοσυστήματα της βορειοδυτικής Ευρώπης , «εξάγοντάς» τους όξινη βροχή.
H όξινη βροχή επιφέρει καταστροφικά αποτελέσματα σε οικοσυστήματα, καλλιέργειες, πολιτιστικά μνημεία και περιουσιακά στοιχεία των πολιτών (π.χ. αυτοκίνητα). Οι βαριές επιπτώσεις του φαινομένου ανάγκασαν, τα τελευταία χρόνια, πολλές κυβερνήσεις να επιβάλλουν νόμους και άλλα μέτρα με σκοπό τη μείωση, τουλάχιστον, του φαινομένου και άρα των επιπτώσεών του.

*Το pH είναι ένα μέτρο του πόσο όξινο ή πόσο αλκαλικό είναι ένα διάλυμα. Η κλίμακα του pH κυμαίνεται από το 0 έως το 14. Τα όξινα διαλύματα έχουν pH μικρότερο από 7 ενώ τα αλκαλικά έχουν πάνω από 7. Όταν ένα διάλυμα έχει pH=7, τότε καλείται ουδέτερο)

Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014

Εκπαιδευτική δράση

Το Ε.Κ.Φ.Ε. Ευόσμου, σε συνεργασία με τη Λέσχη Φυσικών Επιστημών του 2ου Γε.Λ. Ελευθερίου-Κορδελιού και την ομάδα Physics Partizano του Α.Π.Θ., διοργανώνει εκπαιδευτική δράση - workshop για μαθητές της Γ' Γυμνασίου καθώς και Α' και Β' Λυκείου με τίτλο "CSI 2, η επιστήμη στην υπηρεσία της εξιχνίασης ενός εγκλήματος: ο Σέρλοκ Χολμς επιβιβάζεται στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό".
Κατά τη διάρκεια της εκπαιδευτικής δράσης οι μαθητές θα κληθούν να εξιχνιάσουν ένα "έγκλημα" εφαρμόζοντας στην πράξη την επιστημονική μεθοδολογία, πραγματοποιώντας απλά πειράματα που σχετίζονται με τις συνθήκες που επικρατουν στο Διάστημα, συλλέγοντας δεδομένα, αξιολογώντας ευρήματα και επιλύοντας γρίφους.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2014 ώρα 10:30 - 13:30 στους χώρους του 2ου Γε.Λ. Ελευθερίου-Κορδελιού (25ης Μαρτίου 2, Ελευθέριο-Κορδελιό).
Δηλώσεις συμμετοχής έως: 10/02/2013

Πηγή: ΕΚΦΕ

Ηλεκτρισμός.....


Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2014

Ισχυρότερο επιταχυντή σχεδιάζουν στο CERN

(Αναδημοσιευμένο)


Σχέδια για ένα μεγαλύτερο επιταχυντή, ο οποίος θα είναι έως και επτά φορές ισχυρότερος από τον τωρινό, κάνουν οι επιστήμονες του Cern. Αυτή τη φορά σκοπεύουν να δημιουργήσουν έναν κυκλικό επιταχυντή διαμέτρου 80 έως 100 χιλιομέτρων την ώρα που ο υπάρχων έχει διάμετρο 27 χιλιόμετρα και αποτελεί τη μεγαλύτερη επιστημονική εγκατάσταση στον κόσμο.

Σε συνάντηση που θα πραγματοποιηθεί στο πανεπιστήμιο της Γενεύης από τις 12 έως τις 15 Φεβρουαρίου, περίπου 300 φυσικοί και μηχανικοί, με επικεφαλής τον γενικό διευθυντή του CERN Γερμανό Ρολφ-Ντίτερ Χόγιερ, θα θέσουν επί τάπητος τα σχέδια για τον διάδοχο του υφιστάμενου επιταχυντή, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο και το «Science». 
Ο σημερινός «Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων» (LHC), που τέθηκε σε λειτουργία κάτω από τα γαλλο-ελβετικά σύνορα το 2008 και αναμένεται να λειτουργεί έως το 2030, μπορεί να κάνει συγκρούσεις πρωτονίων με ενέργεια έως 7 TeV (τεραηλεκτρονιοβόλτ), οι οποίες θα διπλασιαστούν στα 14 TeV από το 2015. Όμως ο διάδοχός του θα μπορεί να φθάνει και τα 100 TeV, ενέργεια που θα του επιτρέψει να «εντρυφήσει» βαθύτερα στα μυστικά της ύλης και του σύμπαντος.
«Έφθασε η ώρα να κοιτάξουμε ακόμα περισσότερο στο μέλλον», αναφέρεται σε ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Πυρηνικών Ερευνών (CERN), ο οποίος πέρυσι γιόρτασε τη μεγάλη επιτυχία ανακάλυψης του μποζονίου του Χιγκς. Αυτή την περίοδο ο επιταχυντής βρίσκεται σε φάση διακοπής λειτουργίας για λόγους συντήρησης και αναβάθμισης, μια διαδικασία που θα διαρκέσει 18 μήνες έως τις αρχές του 2015.
Δεδομένου ότι η κατασκευή ενός τόσο μεγάλου επιταχυντή, χρειάζεται πολύ χρόνο από την αρχική σύλληψη έως την υλοποίησή της, κρίθηκε σκόπιμο να αξιοποιηθεί η προσωρινή ανάπαυλα του LHC για να μπορέσουν να ξεκαθαρίσουν οι επιστήμονες ποιος θα διαδεχτεί τον σημερινό επιταχυντή.
Έτσι, την επόμενη εβδομάδα θα ξεκινήσει επισήμως η πενταετής μελέτη σκοπιμότητας για την (πιθανή αλλά όχι βέβαιη) δημιουργία του λεγόμενου «Μελλοντικού Κυκλικού Επιταχυντή» (Future Circular Collider-FCC), που αποκαλείται και "TLEP", ο οποίος πιθανώς θα βρίσκεται στην ίδια περιοχή και θα ενσωματώνει το τούνελ του LHC στην κατά πολύ μεγαλύτερη υποδομή του, σύμφωνα με την ανακοίνωση του CERN. Στην πραγματικότητα, η πρόταση είναι να δημιουργηθούν διαδοχικά δύο επιταχυντές στο ίδιο τούνελ των 100 χλμ., στην αρχή ένας για συγκρούσεις ηλεκτρονίων και ποζιτρονίων (TLEP) και, σε επόμενη φάση, ένας μεγαλύτερος για συγκρούσεις πρωτονίων (FCC).
Από την αλλή πλευρά, ο επιταχυντής FCC ανταγωνίζεται την πρόταση δημιουργίας ένος φθηνότερου γραμμικόυ- μη κυκλικού- επιταχυντή, είτε του Compact Linear Collider (CLIC) μήκους 80 χιλιομέτρων, είτε του International Linear Collider (ILC) μήκους 31 χιλιομέτρων. Το μεγάλο δίλημμα είναι αν ο επόμενος μεγάλος επιταχυντής θα είναι κυκλικός ή γραμμικός και, στη συνέχεια, αφού αποφασιστεί αυτό, θα πρέπει να οριστικοποιηθεί το ακριβές σχέδιο του επιταχυντή.
Οι δύο μελέτες σκοπιμότητας θα συγκρίνουν κόστη και οφέλη για τον κυκλικό και τον γραμμικό επιταχυντή. Η τελική επιλογή αναμένεται να γίνει το 2018-19, όταν θα χαραχθεί επισήμως η νέα ευρωπαϊκή στρατηγική στο πεδίο της σωματιδιακής φυσικής, ασφαλώς σε συνεννόηση των Ευρωπαίων με τις άλλες χώρες, οι οποίες επίσης είναι εταίροι του CERN.
Ο νικητής «θα είναι άξιος διάδοχος του LHC», ανέφερε το CERN και πρόσθεσε ότι ο νέος επιταχυντής «θα επιτρέψει στη σωματιδιακή φυσική να σπρώξει ακόμη παραπέρα τα σύνορα της γνώσης». Μεταξύ άλλων, στόχος θα είναι να δοθεί οριστική απάντηση για το αν όντως ισχύει η ευρέως διαδεδομένη (αλλά όχι πειραματικά αποδεδειγμένη) θεωρία της υπερσυμμετρίας, σύμφωνα με την οποία κάθε υποατομικό σωματίδιο στη φύση διαθέτει ένα «κατοπτρικό» (συμμετρικό) σωματίδιο. Επίσης η μελλοντική έρευνα θα εστιαστεί στη μυστηριώδη «σκοτεινή» ύλη, που υπολογίζεται ότι είναι πολύ περισσότερη σε ποσότητα από τη συμβατική ύλη στο σύμπαν, αλλά η ύπαρξή της μέχρι σήμερα τεκμαίρεται έμμεσα και όχι από άμεσες παρατηρήσεις.
Η αρχική ιδέα για τον σημερινό επιταχυντή LHC υπήρξε στις αρχές της δεκαετίας του ’80, η έγκριση για τη δημιουργία του δόθηκε στη δεκαετία του ’90 και η κατασκευή του, που ολοκληρώθηκε προς το τέλος της δεκαετίας του 2000, κόστισε γύρω στα 4,1 δισεκατομμύρια ευρώ.
Φυσικά, για να ολοκληρωθεί ο διάδοχος του τωρινού επιταχυντή θα χρειαστεί κι αυτός δεκαετίες, ενώ το ζητούμενο είναι κατά πόσο θα δοθούν από τις κυβερνήσεις τόσο μεγάλα κονδύλια, ιδίως αν συνεχιστούν οι περικοπές των δημοσίων προϋπολογισμών. Το μεγαλύτερο μέρος του κόστους θα αφορά την κατασκευή του νέου τεράστιου υπόγειου τούνελ, μέρος του οποίου μπορεί να βρίσκεται ακόμα και κάτω από τη λίμνη της Γενεύης.


Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2014