Jagadish Chandra Bose: Πατέρας της ραδιοεπιστήμης. Γεννήθηκε σαν σήμερα πριν 158 χρόνια.
Ο Jagadish Chandra Bose ήταν μία πολυσχιδής προσωπικότητα, φυσικός, βιολόγος, βιοφυσικός, βοτανολόγος και αρχαιολόγος και συγγραφέας έργων επιστημονικής φαντασίας. Ζούσε τη βρετανοκρατούμενη Ινδία και ήταν ο πρωτοπόρος στον τομέα της εφεύρεσης των ραδιοκυμάτων και των μικροκυμάτων.
Η ΙΕΕΕ ονόμασε τονJagadish Chandra Bose ως πατέρα της ραδιοεπιστήμης.
Ο Bose αποφοίτησε από το κολλέγιο St. Xavier της Καλκούτα και στη συνέχεια πήγε στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου για να σπουδάσει ιατρική. Ωστόσο ο Jagadish Chandra Bose δεν μπορούσε να ακολουθήσει ανεμπόδιστα τις σπουδές του στην ιατρική καθότι αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας. Έτσι συνέχισε την έρευνά του μαζί με τον νομπελίστα Lord Rayleigh στο Κέιμπριτζ και επέστρεψε στην Ινδία. Στη συνέχεια ξεκίνησε να εργάζεται στο Προεδρικό Κολέγιο του Πανεπιστημίου της Καλκούτα ως καθηγητής φυσικής.
Εκεί έπεσε θύμα φυλετικής διάκρισης, ωστόσο αυτό δεν τον εμπόδισε στη μετέπειτα εξέλιξή του.
Sir Jagadish Chandra Bose: Τα φυτά δεν είναι μία απλή πράσινη μάζα
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του Patrick Ged’s καθηγητή της βοτανολογίας στις Ινδίες, που έγραψε την Ζωή και το Εργο του Sir Jagadish ChandraBose, ήδη από το 1904, o Bose με ανακοίνωσή του προς την Βασιλική Εταιρία της Αγγλίας, υπογράμμισε πως τα φυτά δεν είναι μια απλή πράσινη μάζα, αλλά ένα ζωικό σύνολο προικισμένο με ευαισθησία. Χάρη στην χρήση λεπτεπίλεπτων μηχανισμών, που κατασκεύασε ο ίδιος, όπως το περίφημο “υπερμικροσκόπιο” (crescograph), που πήρε το όνομά του, για την μέτρηση των νευρικών παλμών στα ζώα, απέδειξε πως κάθε φυτό και κάθε όργανο του φυτού εμφανίζει μια ξεχωριστή αντίδραση σε κάθε μηχανικό ερεθισμό και πραγματοποιεί φυσιολογικές εναλλαγές, παρόμοιες με αυτές που εμφανίζουν οι ζωικοί ιστοί. Πειραματίστηκε με κοινά φυτά, όπως ραπανάκια, σέλινα και κουνουπίδια, κι ανακάλυψε πως εμφάνιζαν το αίσθημα της κούρασης και της θλίψης.
Ο Sir Jagadish Chandra Bose απέδειξε την ομοιότητα ανάμεσα σε φυτά και ζώα
Με την βοήθεια του “αντηχητικού παλμογράφου” του, που κατέγραφε την ταχύτητα μετάδοσης του παλμικού ερεθισμού, και του “σπινθηροπαλμογράφου” του, που κατέγραφε τις παλμικές δονήσεις του φυτού “τηλέγραφος” (desmodium motorium), ο Sir Jagadish Chandra Bose απέδειξε την καταπληκτική ομοιότητα ανάμεσα στους παλμούς του φυτού και σ’ εκείνους της καρδιάς των ζώων.
SirJagadishChandraBose: Ηλεκτρικός ερεθισμός στα φύλα της μιμόζας
Ο Sir Jagadish Chandra Bose απέδειξε πως ένας απειροελάχιστος ηλεκτρικός ερεθισμός στο εξόγκωμα, που βρίσκεται στη βάση των φύλλων της μιμόζας (και λειτουργεί στα φυτά όπως οι μυς στα άκρα των ζώων), προκαλεί συστολές και εκτάσεις. Ένας ισχυρότερος ερεθισμός με αρνητικό ηλεκτρικό φορτίο έχει σαν αποτέλεσμα όχι μόνο την υπερέκταση του μίσχου, αλλά και την απόρριψη του φύλλου. Έτσι, καθόρισε τις θετικές αντιδράσεις σαν “ευχάριστες” ή “ανώδυνες”, και τις αρνητικές, σαν “δυσάρεστες” ή “επώδυνες”.
Ανάμεσα στους αναρίθμητους επισκέπτες του Ινδού επιστήμονα, ήταν και ο λογοτέχνης και χορτοφάγος Μπέρναρντ Σω, που παρακολούθησε ένα φύλλο λάχανου, μεγεθυμένο εκατοντάδες φορές στην οθόνη, να αντιδρά δυναμικά στον πόνο και τελικά να πεθαίνει όταν ραντίστηκε με ζεματιστό νερό.
Ο ανιδιοτελής Jagadish Chandra Bose και η αναγνώριση
Ο Jagadish Chandra Bose πρόσφερε τις εφευρέσεις του στον επιστημονικό κόσμο, χωρίς κανένα προσωπικό όφελος. Δεν σκέφτηκε ποτέ του να τις εξασφαλίσει νομικά με διπλώματα ευρεσιτεχνίας, εφόσον τον ενδιέφερε η αλήθεια της φύσης πολύ περισσότερο από οποιοδήποτε υλικό όφελος. Είπε στον Παραμχάνσα Γιογκανάντα: “Οι αρχές που ακολουθούμε στην εθνική μας παιδεία αποκλείουν την βεβήλωση του πνεύματος με την χρησιμοποίηση των γνώσεων για την απόκτηση πλούτου…”. Τόνισε, ακόμα, πως το Ινστιτούτο Jagadish Chandra Bose στην Καλκούτα, θα έχει ανοιχτές τις πόρτες του για τους ερευνητές όλου του κόσμου, κι αυτό για να συνεχιστεί η παράδοση των Ινδιών, που αιώνες τώρα δέχονται επιστήμονες από κάθε άκρη της γης.
Ο Jagadish Chandra Bose απόκτησε τον τίτλο του Σερ, δηλαδή την ανώτατη διάκριση των υπηκόων του στέμματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, στα 1917, σαν δείγμα αναγνώρισης για τις μελέτες και τις εφευρέσεις του. Οι συμπατριώτες του τον θεωρούσαν έναν “ρίσι” (φωτισμένο σοφό).
