Σάββατο 31 Μαΐου 2014
Πέμπτη 29 Μαΐου 2014
50 χρονών το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Πανηγυρική εκδήλωση για τη συμπλήρωση 50 χρόνων από την ίδρυσή του, διοργανώνει αύριο το πανεπιστήμιο Ιωαννίνων στις 19:00, στην Αίθουσα Τελετών «Γεώργιος Μυλωνάς.
Η εκδήλωση θα είναι ανοικτή για το κοινό και αναμένεται να παραστούν πρυτάνεις από ελληνικά και ξένα Πανεπιστήμια, ομότιμοι καθηγητές του πανεπιστημίου Ιωαννίνων, πρόεδροι των Συμβουλίων Ιδρυμάτων των ελληνικών πανεπιστημίων, εκπρόσωποι ακαδημαϊκών φορέων, τοπικές αρχές.
Χαιρετισμούς θα απευθύνουν ο πρύτανης του πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Τριαντάφυλλος Αλμπάνης, ο πρόεδρος του Συμβουλίου Ιδρύματος του πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Παναγιώτης Σουκάκος, ο πρόεδρος της Συνόδου Ελλήνων Πρυτάνεων, Δημοσθένης Αναγνωστόπουλος, καθώς και οι πρυτανικές αρχές του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Στο πλαίσιο της εκδήλωσης θα γίνει η παρουσίαση του γραμματοσήμου που εκδόθηκε από τα Ελληνικά Ταχυδρομεία για την επέτειο των πενήντα χρόνων του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, από τον Ειδικό Σύμβουλο Φιλοτελισμού των ΕΛΤΑ, Μωυσή Κωνσταντίνη.
Την ίδια μέρα το πρωί, θα τελεστεί επιμνημόσυνη δέηση για τους ευεργέτες και τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου της Μονής Περιστεράς Δουρούτη.
Το πανεπιστήμιο Ιωαννίνων ιδρύθηκε το 1964 και λειτουργεί ως ανεξάρτητο Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα από το 1970. Στο μισό σχεδόν αιώνα της λειτουργίας του έχει εξελιχθεί σε ένα από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια της χώρας, όπου σπουδάζουν περίπου 15.000 φοιτητές, ενώ δέχεται κάθε χρόνο περίπου 2.500 εισακτέους.
Τρίτη 27 Μαΐου 2014
Καλή επιτυχία......
Καλή επιτυχία σε όλα τα παιδιά για τις εξετάσεις, τόσο σε πανελλαδικό όσο και σε ενδοσχολικό επιπίπεδο!
Σάββατο 24 Μαΐου 2014
Αλλαγή ρόλων για μαθητές και καθηγητές.......
If only students could step into their teachers’ shoes for a day.
Θα αντέχατε να πάρετε το ρόλο μας για μια μέρα;;;
Τετάρτη 21 Μαΐου 2014
Φυσική και μουσική
Η μουσική είναι... κύμα
Αναδημοσιευμένο από το Βήμα Science
(Αφιερωμένο στη Βασιλική που με ρώτησε: "τι σχέση έχει η Φυσική με τη μουσική.......")
Οι μουσικοί ήχοι που ακούμε με τα αφτιά μας δεν είναι τίποτα παραπάνω από κύματα πίεσης που παράγονται από τα διάφορα μουσικά όργανα και διαδίδονται στον αέρα. Τα κύματα, με τη σειρά τους, παράγονται όταν κάποιο σώμα κινείται παλμικά και συμπιέζει - αποσυμπιέζει τον αέρα στην περιοχή του. Στα έγχορδα όργανα, όπως για παράδειγμα η κιθάρα, το βιολί ή το πιάνο, το σώμα που κινείται παλμικά είναι μια χορδή. Στα πνευστά όργανα, όπως για παράδειγμα η τρομπέτα, το κλαρίνο ή το φλάουτο, το σώμα που κινείται παλμικά είναι μια στήλη αέρα. Τέλος, στα τύμπανα το σώμα που κινείται παλμικά είναι μια μεμβράνη. Πώς «παίζουμε» όμως μια νότα στα όργανα καθενός από τα παραπάνω είδη και γιατί διαφέρει τόσο ο ήχος του ενός από το άλλο ώστε να μπορούμε να διακρίνουμε αν μια συγκεκριμένη νότα προέρχεται από ένα βιολί ή ένα κλαρίνο; Εδώ είναι που υπεισέρχεται η Φυσική.
Στο βιολί διακρίνονται εύκολα οι χορδές διαφορετικού πάχους
Οταν μια χορδή απομακρύνεται από τη θέση ισορροπίας της στην οποία είναι τεντωμένη και ίσια, αρχίζει να πάλλεται με έναν ρυθμό που εξαρτάται από το μήκος της, το πάχος της και από την τάση της, δηλαδή από το πόσο τεντωμένη είναι. Τον ρυθμό αυτόν, που καθορίζει το πόσες φορές η χορδή μετακινείται μπρος-πίσω από τη θέση ισορροπίας, στη Φυσική τον ονομάζουμε συχνότητα. Σχεδόν όλοι μας γνωρίζουμε αυτόν τον όρο από τη συχνότητα των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων στην οποία συντονίζουμε τα ραδιόφωνά μας, η οποία κυμαίνεται από 88 εκατομμύρια παλμούς το δευτερόλεπτο (μεγαχέρτς) ως 108 εκατομμύρια. Η συχνότητα των ηχητικών κυμάτων περιγράφει το ίδιο φαινόμενο, μόνο που είναι πολύ μικρότερη: κυμαίνεται από περίπου εκατό παλμούς το δευτερόλεπτο (για τα μπάσα) ως περίπου δέκα χιλιάδες (για τα πρίμα). Επειδή δεν είναι εύκολο όταν «παίζουμε» ένα έγχορδο όργανο να μεταβάλλουμε την τάση μιας χορδής ή το πάχος της, μεταβάλλουμε το μήκος της. Στην κιθάρα αυτό γίνεται πιέζοντας με τα δάχτυλα στα μεταλλικά «τάστα» του μπράτσου και στο βιολί πιέζοντας με το δάχτυλο τη χορδή στο μπράτσο του οργάνου. Ετσι από τις τέσσερις χορδές του βιολιού ή τις έξι χορδές της κιθάρας μπορούμε να πάρουμε πολλές δεκάδες διαφορετικές νότες. Το πιάνο είναι κάπως διαφορετικό επειδή κάθε πλήκτρο του αντιστοιχεί σε μια ξεχωριστή χορδή, οπότε μπορούμε να «παίξουμε» τόσο με το μήκος όσο και με το πάχος των χορδών. Γι' αυτόν τον λόγο το πιάνο μπορεί να αποδώσει πολύ βαθύτερες αλλά και πολύ ψηλότερες νότες από μια κιθάρα. Η τάση των χορδών ενός έγχορδου μουσικού οργάνου μπορεί να ρυθμιστεί με τη βοήθεια περιστρεφόμενων «κλειδιών», στα οποία τυλίγεται η μία άκρη της χορδής. Η ρύθμιση αυτή, που λέγεται χόρδισμα, είναι γνωστή στον περισσότερο κόσμο με την παρεφθαρμένη μορφή της, κούρδισμα.
Ενας προσεκτικός ακροατής θα παρατηρήσει ότι ο ήχος του κάθε οργάνου έχει διαφορετικό «χρώμα», και θα έχει δίκιο. Η διαφορά οφείλεται στο ότι, σύμφωνα με τη Φυσική, μια χορδή δεν πάλλεται μόνο με μια συχνότητα αλλά με πολλές ταυτόχρονα. Για παράδειγμα, αν χτυπήσουμε μια χορδή που είναι ρυθμισμένη στη νότα λα, αυτή θα πάλλεται βασικά 440 φορές το δευτερόλεπτο, θα υπάρχουν όμως, σύμφωνα με τη θεωρία, και μικρότερες παλμικές κινήσεις με συχνότητα 2Χ40 = 880, 3Χ440 = 1.320 κ.ο.κ παλμούς το δευτερόλεπτο. Οι συχνότητες αυτές λέγονται αρμονικές. Η αναλογία της έντασης των αρμονικών προς την ένταση της βασικής συχνότητας διαφέρει από όργανο σε όργανο, ανάλογα με το σχήμα του, και αυτός είναι ο λόγος που μπορούμε να αντιληφθούμε το είδος του οργάνου από το οποίο προέρχεται μια νότα.
Στα πνευστά όργανα «παίζουμε» διάφορες νότες αλλάζοντας το μήκος της στήλης με το άνοιγμα ή κλείσιμο οπών στον κύλινδρο που περιβάλλει τη στήλη του αέρα (φλάουτο - κλαρίνο) ή με το άνοιγμα ή κλείσιμο βαλβίδων που συνδέουν με διαφορετικό τρόπο κομμάτια σωλήνα (τρομπέτα). Το φαινόμενο των αρμονικών εμφανίζεται και εδώ με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή παράγονται ήχοι με συχνότητες ακέραια πολλαπλάσια της βασικής.
Στην κλασική ορχήστρα υπάρχουν συνήθως τέσσερα τύμπανα που παίζουν διαφορετικές νότες
Στα τύμπανα όμως η κατάσταση είναι σημαντικά διαφορετική. Αν χτυπήσουμε τη μεμβράνη ενός τυμπάνου με ένα ξύλο ή με το χέρι μας, η μεμβράνη πάλλεται με μια βασική συχνότητα. Επομένως, αντίθετα με ό,τι πολλοί μπορεί να πιστεύουν, τα τύμπανα «παίζουν» νότες. Η διαφορά με τα έγχορδα και τα πνευστά όμως έγκειται στο ότι σε αυτά το αντικείμενο που πάλλεται έχει μία διάσταση (μόνο μήκος) ενώ στα τύμπανα έχει δύο (μήκος και πλάτος). Από αυτή και μόνο τη διαφορά μπορεί να δείξει κανείς ότι οι αρμονικές συχνότητες στα τύμπανα δεν είναι ακέραια πολλαπλάσια της βασικής, με αποτέλεσμα ο συνδυασμός τους με τη βασική να δημιουργεί την αίσθηση του κρότου και όχι την αίσθηση της αρμονίας.
Αναδημοσιευμένο από το Βήμα Science
(Αφιερωμένο στη Βασιλική που με ρώτησε: "τι σχέση έχει η Φυσική με τη μουσική.......")
Παρασύρει τις καρδιές μας σαν κύμα αλλά και διέπεται από τους νόμους της κυματικής. Διαβάστε για τη «Φυσική της μουσικής»
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 24/02/2013 05:45
Το εκκλησιαστικό όργανο στον καθεδρικό ναό της γαλλικής πόλης Rennes.Οι βαρύτεροι τόνοι του οργάνου απαιτούν σωλήνες μήκους 10 μέτρων ανοικτούς και στα δύο άκρα
Η Φυσική είναι μια επιστήμη με εφαρμογές τόσο στους διάφορους τομείς της τεχνολογίας όσο και σε πολλές εκδηλώσεις της καθημερινής μας ζωής. Μία από αυτές τις τελευταίες που δεν έρχεται συνήθως στο μυαλό μας όταν αναφερόμαστε στη Φυσική είναι και η σχέση της με τη μουσική και ειδικότερα με τα μουσικά όργανα. Ολοι μας ακούμε λίγο-πολύ μουσική, αλλά πολλοί μάλλον δεν γνωρίζουν πώς παράγονται οι μουσικές νότες στα διάφορα όργανα και σε τι διαφέρει ο ήχος μιας κιθάρας από αυτόν ενός φλάουτου ή ενός τυμπάνου.
Οι μουσικοί ήχοι που ακούμε με τα αφτιά μας δεν είναι τίποτα παραπάνω από κύματα πίεσης που παράγονται από τα διάφορα μουσικά όργανα και διαδίδονται στον αέρα. Τα κύματα, με τη σειρά τους, παράγονται όταν κάποιο σώμα κινείται παλμικά και συμπιέζει - αποσυμπιέζει τον αέρα στην περιοχή του. Στα έγχορδα όργανα, όπως για παράδειγμα η κιθάρα, το βιολί ή το πιάνο, το σώμα που κινείται παλμικά είναι μια χορδή. Στα πνευστά όργανα, όπως για παράδειγμα η τρομπέτα, το κλαρίνο ή το φλάουτο, το σώμα που κινείται παλμικά είναι μια στήλη αέρα. Τέλος, στα τύμπανα το σώμα που κινείται παλμικά είναι μια μεμβράνη. Πώς «παίζουμε» όμως μια νότα στα όργανα καθενός από τα παραπάνω είδη και γιατί διαφέρει τόσο ο ήχος του ενός από το άλλο ώστε να μπορούμε να διακρίνουμε αν μια συγκεκριμένη νότα προέρχεται από ένα βιολί ή ένα κλαρίνο; Εδώ είναι που υπεισέρχεται η Φυσική.
Χορδές, συχνότητες και «χρώμα»
Στο βιολί διακρίνονται εύκολα οι χορδές διαφορετικού πάχουςΟταν μια χορδή απομακρύνεται από τη θέση ισορροπίας της στην οποία είναι τεντωμένη και ίσια, αρχίζει να πάλλεται με έναν ρυθμό που εξαρτάται από το μήκος της, το πάχος της και από την τάση της, δηλαδή από το πόσο τεντωμένη είναι. Τον ρυθμό αυτόν, που καθορίζει το πόσες φορές η χορδή μετακινείται μπρος-πίσω από τη θέση ισορροπίας, στη Φυσική τον ονομάζουμε συχνότητα. Σχεδόν όλοι μας γνωρίζουμε αυτόν τον όρο από τη συχνότητα των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων στην οποία συντονίζουμε τα ραδιόφωνά μας, η οποία κυμαίνεται από 88 εκατομμύρια παλμούς το δευτερόλεπτο (μεγαχέρτς) ως 108 εκατομμύρια. Η συχνότητα των ηχητικών κυμάτων περιγράφει το ίδιο φαινόμενο, μόνο που είναι πολύ μικρότερη: κυμαίνεται από περίπου εκατό παλμούς το δευτερόλεπτο (για τα μπάσα) ως περίπου δέκα χιλιάδες (για τα πρίμα). Επειδή δεν είναι εύκολο όταν «παίζουμε» ένα έγχορδο όργανο να μεταβάλλουμε την τάση μιας χορδής ή το πάχος της, μεταβάλλουμε το μήκος της. Στην κιθάρα αυτό γίνεται πιέζοντας με τα δάχτυλα στα μεταλλικά «τάστα» του μπράτσου και στο βιολί πιέζοντας με το δάχτυλο τη χορδή στο μπράτσο του οργάνου. Ετσι από τις τέσσερις χορδές του βιολιού ή τις έξι χορδές της κιθάρας μπορούμε να πάρουμε πολλές δεκάδες διαφορετικές νότες. Το πιάνο είναι κάπως διαφορετικό επειδή κάθε πλήκτρο του αντιστοιχεί σε μια ξεχωριστή χορδή, οπότε μπορούμε να «παίξουμε» τόσο με το μήκος όσο και με το πάχος των χορδών. Γι' αυτόν τον λόγο το πιάνο μπορεί να αποδώσει πολύ βαθύτερες αλλά και πολύ ψηλότερες νότες από μια κιθάρα. Η τάση των χορδών ενός έγχορδου μουσικού οργάνου μπορεί να ρυθμιστεί με τη βοήθεια περιστρεφόμενων «κλειδιών», στα οποία τυλίγεται η μία άκρη της χορδής. Η ρύθμιση αυτή, που λέγεται χόρδισμα, είναι γνωστή στον περισσότερο κόσμο με την παρεφθαρμένη μορφή της, κούρδισμα.
Ενας προσεκτικός ακροατής θα παρατηρήσει ότι ο ήχος του κάθε οργάνου έχει διαφορετικό «χρώμα», και θα έχει δίκιο. Η διαφορά οφείλεται στο ότι, σύμφωνα με τη Φυσική, μια χορδή δεν πάλλεται μόνο με μια συχνότητα αλλά με πολλές ταυτόχρονα. Για παράδειγμα, αν χτυπήσουμε μια χορδή που είναι ρυθμισμένη στη νότα λα, αυτή θα πάλλεται βασικά 440 φορές το δευτερόλεπτο, θα υπάρχουν όμως, σύμφωνα με τη θεωρία, και μικρότερες παλμικές κινήσεις με συχνότητα 2Χ40 = 880, 3Χ440 = 1.320 κ.ο.κ παλμούς το δευτερόλεπτο. Οι συχνότητες αυτές λέγονται αρμονικές. Η αναλογία της έντασης των αρμονικών προς την ένταση της βασικής συχνότητας διαφέρει από όργανο σε όργανο, ανάλογα με το σχήμα του, και αυτός είναι ο λόγος που μπορούμε να αντιληφθούμε το είδος του οργάνου από το οποίο προέρχεται μια νότα.
Οι στήλες του αέρα
Με τα πνευστά η κατάσταση είναι λίγο διαφορετική. Τα όργανα αυτά έχουν μια στήλη αέρα η οποία με κάποιον τρόπο εξαναγκάζεται να πάλλεται και να παράγει ήχους. Σε άλλα πνευστά η διέγερση της στήλης γίνεται με ένα γλωσσίδι που πάλλεται όταν φυσάμε σ' αυτό, όπως στο κλαρίνο, σε άλλα γίνεται με φύσημα κάθετα σε ένα άνοιγμα, όπως στο φλάουτο - αλλά και στο στόμιο ενός μπουκαλιού, που σίγουρα έχουν δοκιμάσει πολλοί. Τέλος, σε άλλα γίνεται με τις παλμικές κινήσεις των χειλιών μας όταν τα κρατάμε σφιγμένα και φυσάμε μέσα από αυτά, όπως όταν θέλουμε να κοροϊδέψουμε κάποιον, όπως στην τρομπέτα. Η συχνότητα των ήχων εξαρτάται από το μήκος της στήλης και από το αν η στήλη είναι κλειστή και στα δύο άκρα, ανοικτή και στα δύο άκρα ή κλειστή στο ένα και ανοικτή στο άλλο. Στην τελευταία περίπτωση ο ήχος που παράγεται έχει τη μισή συχνότητα από αυτήν των δύο πρώτων και άρα είναι πιο μπάσος. Η ποιότητα του ήχου όμως υποβαθμίζεται επειδή αλλάζει η αναλογία των αρμονικών. Το φαινόμενο αυτό βρίσκει εφαρμογή στο εκκλησιαστικό όργανο. Οι βαρύτεροι τόνοι του απαιτούν σωλήνες μήκους 10 μέτρων ανοικτούς και στα δύο άκρα. Αν ο χώρος δεν επαρκεί, τότε χρησιμοποιούνται σωλήνες κλειστοί στη μία πλευρά, οπότε το μήκος μειώνεται στα 5 μέτρα.
Στα πνευστά όργανα «παίζουμε» διάφορες νότες αλλάζοντας το μήκος της στήλης με το άνοιγμα ή κλείσιμο οπών στον κύλινδρο που περιβάλλει τη στήλη του αέρα (φλάουτο - κλαρίνο) ή με το άνοιγμα ή κλείσιμο βαλβίδων που συνδέουν με διαφορετικό τρόπο κομμάτια σωλήνα (τρομπέτα). Το φαινόμενο των αρμονικών εμφανίζεται και εδώ με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή παράγονται ήχοι με συχνότητες ακέραια πολλαπλάσια της βασικής.
Ο «κρότος» των τυμπάνων
Στην κλασική ορχήστρα υπάρχουν συνήθως τέσσερα τύμπανα που παίζουν διαφορετικές νότεςΣτα τύμπανα όμως η κατάσταση είναι σημαντικά διαφορετική. Αν χτυπήσουμε τη μεμβράνη ενός τυμπάνου με ένα ξύλο ή με το χέρι μας, η μεμβράνη πάλλεται με μια βασική συχνότητα. Επομένως, αντίθετα με ό,τι πολλοί μπορεί να πιστεύουν, τα τύμπανα «παίζουν» νότες. Η διαφορά με τα έγχορδα και τα πνευστά όμως έγκειται στο ότι σε αυτά το αντικείμενο που πάλλεται έχει μία διάσταση (μόνο μήκος) ενώ στα τύμπανα έχει δύο (μήκος και πλάτος). Από αυτή και μόνο τη διαφορά μπορεί να δείξει κανείς ότι οι αρμονικές συχνότητες στα τύμπανα δεν είναι ακέραια πολλαπλάσια της βασικής, με αποτέλεσμα ο συνδυασμός τους με τη βασική να δημιουργεί την αίσθηση του κρότου και όχι την αίσθηση της αρμονίας.
Ο κ. Χάρης Βάρβογλης είναι καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ.
Πηγή: Το Βήμα Science
Παρασκευή 16 Μαΐου 2014
Πέμπτη 15 Μαΐου 2014
Τετάρτη 14 Μαΐου 2014
Τρίτη 13 Μαΐου 2014
Δευτέρα 12 Μαΐου 2014
Dorothy Hodgkin: Βρετανίδα χημικός
Η Dorothy Hodgkin ήταν μια νεαρή επιστήμονας στο ανδροκρατούμενο ακαδημαϊκό κατεστημένο της Οξφόρδης. Δε διέθετε κανέναν εξοπλισμό, αλλά ούτε και την απαραίτητη χρηματοδότηση και ερευνητική ομάδα, βάλθηκε όμως να αποδείξει ότι η επιστήμη δεν μπορεί να έχει όρια ή φραγμούς.
Το έτος 1940, η Dorothy Hodgkin αποκάλυψε τη χημική δομή της πενικιλίνης, ανοίγοντας με αυτό τον τρόπο τον δρόμο για τη συνθετική παρασκευή της, ενώ αργότερα σειρά θα είχαν πιο περίπλοκα μόρια, όπως της βιταμίνης Β-12 και της ινσουλίνης.
Γεννήθηκε στις 12 Μαϊου 1910, και απεβίωσε στις 29 Ιουλίου 1994. Ήταν η τρίτη γυναίκα στην ιστορία του θεσμού που κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Χημείας το 1964.
Κέρδισε το βαρύτιμο αυτό βραβείο για την εργασία της στην κρυσταλλογραφία με ακτίνες Χ, ενώ την επόμενη χρονιά τιμήθηκε και με το περίφημο βρετανικό μετάλλιο Order of Merit.
Πηγή
Κυριακή 11 Μαΐου 2014
Σάββατο 10 Μαΐου 2014
Δευτέρα 5 Μαΐου 2014
Κυριακή 4 Μαΐου 2014
Συμβουλές Υγείας
Συμβουλές Υγείας
- Αγάπα τον εαυτό σου. Αγάπα το σώμα σου, τα μέλη σου, τα διάφορα όργανα που συντελούν στην υγεία σου. Καρδιά, νεφρά, πάγκρεας, νευρικό σύστημα, συκώτι κλπ. Έχε ευγνωμοσύνη για όλα.
- Διώχνε τη γκρίνια, τα παράπονα, τη δυσαρέσκεια. Οι δυσάρεστες σκέψεις τοξινώνουν τον οργανισμό, φθείρουν την υγεία, κουράζουν την καρδιά, ανεβάζουν πίεση, σάκχαρο. Η ευτυχία είναι η καλύτερη προϋπόθεση υγείας.
- Ο ήρεμος και νηφάλιος άνθρωπος, που ζει με επίγνωση και πνευματική εγρήγορση, μαγνητίζει την υγεία και την τραβά κοντά του.
- Φρόντιζε την καλή σου διάθεση και ψυχολογία. Από εκεί ξεκινούν όλα!! Όλα!! Μα όλα σου λέω!! Άνθρωποι πονεμένοι, χωρισμένοι, με πένθος, μειονεξία, αυτοαπόρριψη, μελαγχολία και κατάθλιψη, δυσκολεύονται πολύ! Πεινούν για αγάπη και τρώνε… ψωμί και γλυκά!!
- Όταν έχεις πεσμένο ηθικό σχετικά με τη διατροφή και την υγεία σου, ή άσχημη ψυχολογία, άκου αυτή την ομιλία μας σχετικά με τη διατροφή και την καλή ψυχολογία, ίσως σε βοηθήσει λίγο.http://www.hellenicheartbeat.net/father_konanos/ekpompes/202.18.3.14dynamimesaapotisychoresikaitinisteia.mp3
- Ξεκίνα τη μέρα σου τρώγοντας κάτι, έστω λίγο! Δύο φρυγανιές ή ένα φρούτο. Μην αφήνεις το στομάχι σου νηστικό. Δεν βοηθά καθόλου την υγεία σου.
- Τρώγε συγκεκριμένες ώρες. Όχι όποτε να ‘ναι. Το τσιμπολόγημα βλάπτει σοβαρά την υγεία! Εκτός κι αν τσιμπολογάς στικ ωμού καρότου, σέλερι ή αγγούρι.
- Τρώγε με ηρεμία, χωρίς καυγά ή νεύρα.
- Πίνε νερό. Κάθε λίγο κι από λίγο. Τη μέρα να πίνεις περίπου 8-10 ποτήρια νερό. Όχι μαζεμένα, μα σωστά μοιρασμένα στη διάρκεια της μέρας.
- Το βράδυ, όσο πιο νωρίς τελειώσεις το φαγητό σου, τόσο το καλύτερο. Ο οργανισμός το βράδυ ηρεμεί και καταπαύει, άρα άφηνέ τον ήρεμο και ελαφρύ από τροφές και κυρίως λιπαρές ουσίες. Άλλο, βέβαια, είναι το να φας ένα γιαούρτι 2%, κι άλλο το να φας ένα σουβλάκι με πίτα!
- Μαγείρευε απλά, βάζε μυρωδικά και μπαχαρικά και βότανα, που δίνουν νοστιμιά και γεύση, μα όχι βάρος και λίπος.
- Να προτιμάς άπαχα κομμάτια: ψάρι, κοτόπουλο στήθος, γαλοπούλα, μοσχάρι φιλέτο, ψαρονέφρι.
- Αγάπα τη σαλάτα, την ποικιλία της, τα χρώματά της, την αφθονία της. Να γεμίζεις ένα πιάτο σαλάτα και να τη συνοδεύεις με το κρέας σου. Όχι το αντίθετο! Αν δεν τρως σαλάτα, θα αναγκάζεσαι να χορταίνεις με παχυντικές τροφές, ψωμί, μακαρόνια, γλυκά, πίτσες κλπ.
- Πρόσεχε τις τύψεις και τις ενοχές μετά από κάποιο λάθος σου. Άνθρωπος είσαι. Θα κάνεις και λάθος. Μη διορθώνεις τα λάθη σου με νέα λάθη. Έλεγε κάποιος: ξέφυγα στο φαγητό μου, γέμισα τύψεις, κι απ’ τις ενοχές έφαγα ένα σακουλάκι σοκολατάκια!! Μη το κάνεις αυτό στον εαυτό σου!! Άκου το σώμα σου που μυστικά σού φωνάζει: αγάπα με!
- Να παραγγέλνεις από έξω μόνο μια φορά τη βδομάδα. Έχουν πολλά κορεσμένα λιπαρά, αλάτι, ζάχαρη, θερμίδες. Και βλάπτουν. Και ξοδεύεσαι. Δεν βοηθά την υγεία σου όλο αυτό.
- Αγάπα τις ταινίες, τα βιβλία, τη μουσική, τις βόλτες, το τρέξιμο, τις ανθρώπινες σχέσεις. Κάνουν καλό στην υγεία, την ευεξία, τη μακροημέρευση. Η αγάπη είναι λιποδιαλυτική, ευφραντική, τονωτική.
- Τρέχε, περπάτα, ανέβαινε σκάλες, γράψου γυμναστήριο, τρέχε στα στενά της γειτονιάς σου, βγάλε βόλτα το σκύλο, σήκω απ’ τον καναπέ, κουνήσου, βγες απ’ το τέλμα και τη στασιμότητα. Ζωήρεψε, ζωντάνεψε, αναστήσου!
- Να είσαι πάντα καλά. Και να θυμάσαι ότι σου αξίζει μια όμορφη ζωή, με ευτυχία, γαλήνη και χαρά. Κάνε κάτι να την αποκτήσεις. Όλα τα ωραία έρχονται σ’ αυτούς που ανοίγουν τα χέρια τους, και κάνουν το κορμί και την ύπαρξή τους δεκτικά αυτής της ευτυχίας.
Πηγή
Σάββατο 3 Μαΐου 2014
Πέμπτη 1 Μαΐου 2014
Πρωτομαγιά..........
Καλό μήνα....
Ο Μάιος μας έφτασε
Ο Μάιος μας έφτασε
εμπρός βήμα ταχύ
να τον προϋπαντήσουμε
παιδιά στην εξοχή.
Ο Μάης έχει μυστικά: Παντελής Θαλασσινός
- Το όνομά του;
«Προέρχεται από τη Μαΐα ή Μαία ή Μαιάδα, που ήταν η μεγαλύτερη από τις Πλειάδες, τις επτά κόρες του Ατλαντα. Σε κάποιο από τα δάση της Αρκαδίας έσμιξε με τον Δία και γέννησε τον Ερμή: "Ζηνί δ' αρ' Ατλαντίς Μαίη τέκε κύδιμον Ερμήν", γράφει ο Ησίοδος στη "Θεογονία". Ο Ομηρος ("Οδύσσεια" 435) τιμά τη Μαΐα με μητρωνυμική προσφώνηση του Ερμή ως "Μαιάδος υιόν". Οι Ρωμαίοι την παρέλαβαν από τους Ελληνες και τη λάτρεψαν ως θεότητα της φύσης και της βλάστησης».
- Πρωτομαγιά;
«Γιορτή των λουλουδιών. Θυμηθείτε τις εξόδους της παραμονής και τις περιηγήσεις στη φύση, τις εκδρομές για "να πιάσουμε τον Μάη", τα στεφάνια που κρεμούσαμε στα σπίτια, φτιαγμένα από τα λουλούδια των αγρών ή των κήπων. Στο στεφάνι, εθιμικά και με συμβολικό πνεύμα, έπρεπε να υπάρχει βέργα ή κλωνάρι από ελιά, στάχυα σταριού, σκόρδο για το "κακό μάτι" ή αγκάθι, για να τρυπήσει τον βάσκανο οφθαλμό, διάφορα λουλούδια εποχής. Συνήθως το στεφάνι καιγόταν, μαζί με άλλα ξερά, στις φωτιές της παραμονής του Αϊ-Γιαννιού του Λαμπαδάρη (23 προς 24 Ιουνίου). Ισως το στεφάνι της Πρωτομαγιάς αποτελεί κατάλοιπο προχριστιανικής λατρευτικής τελετής».
Πηγή: Ελευθεροτυπία
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)