Κατά την φθινοπωρινή ισημερία η διάρκεια της ημέρας είναι ίση με την διάρκεια της νύχτας. Φέτος στο βόρειο ημισφαίριο της Γης, θα συμβεί το Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου. Τότε ξεκινά επίσημα το Φθινόπωρο και τελειώνει το Καλοκαίρι.

Κάθε χρόνο συμβαίνουν δύο ισημερίες κατά τις οποίες η διάρκεια της ημέρας είναι ίση με την διάρκεια της νύχτας: Η εαρινή ισημερία τον Μάρτιο και η Φθινοπωρινή ισημερία τον Σεπτέμβρη. Όπως επίσης συμβαίνουν και δύο ηλιοστάσια: Το χειμερινό ηλιοστάσιο τον Δεκέμβρη, όπου βιώνουμε την μεγαλύτερη νύχτα του έτους - και το θερινό ηλιοστάσιο τον Ιούνιο, όπου βιώνουμε την μεγαλύτερη ημέρα του έτους.

Κατά την διάρκεια του έτους παρατηρούμε ότι όλες οι ημέρες δεν έχουν ίση διάρκεια μεταξύ τους. Το καλοκαίρι οι ημέρες είναι μεγαλύτερες και οι νύχτες μικρότερες. Το αντίθετο συμβαίνει το χειμώνα, όπου οι ημέρες είναι μικρότερες και οι νύχτες μεγαλύτερες. Αυτό συμβαίνει γιατί, καθώς η Γη μας περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο, ο άξονας περιστροφής της παρουσιάζει κλίση προς το επίπεδο περιφοράς. Το επίπεδο αυτό το ονομάζουμε εκλειπτική.

Δύο φορές το χρόνο, η Γη βρίσκεται σε τέτοια θέση κατά την περιφορά της, που οι ακτίνες του ήλιου πέφτουν κάθετα στον άξονα περιστροφής - ή εντελώς κατακόρυφα στον ισημερινό. Τότε η διάρκεια της ημέρας γίνεται ίση με τη διάρκεια της νύχτας. Αυτό συμβαίνει στις ισημερίες.

Το φαινόμενο της ισημερίας παρουσιάζεται σε όλους τους πλανήτες κάθε ηλιακού συστήματος, των οποίων ο άξονας περιστροφής βρίσκεται σε κλίση ως προς το επίπεδο περιφοράς γύρω από το αστέρι τους.

Πηγή

Ο Ρόμπερτ Μπόιλ (Robert William Boyle, 25 Ιανουαρίου 1627 - 31 Δεκεμβρίου 1691) ήταν Άγγλο-Ιρλανδός φιλόσοφος, χημικός, φυσικός, καθώς και εφευρέτης, μία από τις πιο εμβληματικές μορφές επιστημόνων - φιλοσόφων της νεότερης ιστορίας.

Θεωρείται ως ο πρώτος σύγχρονος Χημικός και ένας εκ των θεμελιωτών της επιστήμης της Χημείας, στο πέρασμα της, ιστορικά, από την αλχημεία στην πειραματική χημεία. Υπήρξε πρωτοπόρος, για την εποχή του (17ο αιώνα), αφού πρώτος εφήρμοσε μοντέρνες επιστημονικές μεθόδους στα πειράματα που εκπόνησε. Μεταξύ των πολλών άλλων, ο Μπόιλ διατύπωσε τον Νόμο των αερίων, ο οποίος φέρει το όνομά του. Ο νέος για την εποχή εκείνη νόμος του Μπόιλ (σήμερα ευρύτερα γνωστός ως Νόμος Boyle–Mariotte) καθορίζει ότι, κάτω από μία σταθερή θερμοκρασία σε ένα κλειστό σύστημα, ο όγκος συγκεκριμένης ποσότητας ενός οποιουδήποτε αερίου (δηλαδή ο αριθμός μορίων του) μεταβάλλεται αντιστρόφως ανάλογα προς την πίεση. Συνεπώς, ισχύει πάντοτε: το γινόμενο της πίεσης επί τον όγκο παραμένει σταθερό επί σταθερής θερμοκρασίας.

Ο Μπόιλ υπήρξε ο τελευταίος των αλχημιστών και ταυτόχρονα ο πρώτος των χημικών. Ήταν ο πρώτος που εισήγαγε την έννοια του ατόμου, απορρίπτοντας έτσι τα τέσσερα θεμελιώδη στοιχεία, ήτοι: γη, νερό, αέρας, και φωτιά, κατά τη θεωρία του Αριστοτέλη. Ο Μπόιλ αντιλήφθηκε τη πραγματική φύση των στοιχείων, προσδίδοντας σ΄ αυτά τη χημική έννοια και ότι οι διάφορες ουσίες αποτελούν χημικές ενώσεις από στοιχεία, όπως και το αντίστροφο, δηλαδή ότι τα χημικά στοιχεία μπορούν να απομονωθούν με διάσπαση των χημικών ενώσεων.

Το πολύ σημαντικό βιβλίο του, με τίτλο: The Sceptical Chymist, έχει υπάρξει καθοριστικό σημείο αναφοράς στην επιστήμη της Χημείας. Ασχολήθηκε επίσης επισταμένα με τη φιλοσοφία και τη θεολογία.

Πηγή: ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Η Μαρία Σαλώμη Σκουοντόφσκα-Κιουρί (Maria Salomea Skłodowska-Curie, 7 Νοεμβρίου 1867 - 4 Ιουλίου 1934) ήταν Πολωνή φυσικός και χημικός. Σε συνεργασία με τον σύζυγό της, Πιέρ Κιουρί, ανακάλυψε το ράδιο και μελέτησε τα φαινόμενα της ραδιενέργειας. Ανακάλυψε επίσης το πολώνιο και υπήρξε η πρώτη γυναίκα που έγινε καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης, ενώ τιμήθηκε δυο φορές με το Βραβείο Νόμπελ στη Φυσική (1903) και τη Χημεία (1911). Υπήρξε η πιο φημισμένη γυναίκα επιστήμων της εποχής της, γνωστή επίσης ως Μαντάμ Κιουρί.

Πηγή: Wikipedia

Καλή και ευλογημένη χρονιά με υγεία, χαρά, δημιουργικότητα και πολλές μικρές και μεγάλες ευτυχισμένες στιγμές!! Χρόνια πολλά!!

 

Μύθοι για τους σεισμούς

 Μύθοι για τους σεισμούς και τις εκρήξεις των ηφαιστείων δημιουργήθηκαν σχεδόν σε όλους τους πολιτισμούς αντικατοπτρίζοντας τις αντιλήψεις των λαών για τα φυσικά αυτά φαινόμενα που ακόμα και σήμερα προκαλούν φόβο, δέος και ανασφάλεια.

Ο Εγκέλαδος στην ελληνική μυθολογία φέρεται ως ο αρχηγός των Γιγάντων. Ήταν γιος του Ταρτάρου και της Γης και έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο στη Γιγαντομαχία κατά τη διάρκεια της οποίας έχασε τη ζωή του.
Πολλές είναι οι παραλλαγές του μύθου που συνδέονται με το όνομά του.
Σύμφωνα με κάποιες από αυτές, κατά τη Γιγαντομαχία τον Εγκέλαδο τον σκότωσε ο Σειληνός ο ακόλουθος του θεού Διόνυσου, ή τον κατακεραύνωσε ο αντίπαλός του ο Δίας και μετά τον έθαψε ρίχνοντας πάνω του την Όσσα ή την Όθρη.
Ο επικρατέστερος όμως μύθος αναφέρει ότι στη Γιγαντομαχία ο Εγκέλαδος ήταν αντίπαλος της θεάς Αθηνάς, η οποία τον εξουδετέρωσε ρίχνοντας πάνω του τη Σικελία. Από τότε ο Εγκέλαδος προσπαθεί να ελευθερωθεί, προκαλώντας έτσι σεισμούς και εκρήξεις του ηφαιστείου της Αίτνας.
Ο Παυσανίας αναφέρει και άλλη μία εκδοχή, σύμφωνα με την οποία η θεά Αθηνά σκότωσε τον Εγκέλαδο ρίχνοντας επάνω του το τέθριππο άρμα της.

Ο Ποσειδώνας
Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν τον Ποσειδώνα ως το θεό της θάλασσας, συχνά όμως συνέδεαν το θεό αυτό και με τους σεισμούς. Πίστευαν ότι χτυπούσε το πόδι του ή χτυπούσε τη Γη με την τρίαινα του για να δημιουργήσει ένα σεισμό.
Αυτή η ικανότητά του να δημιουργεί τους σεισμούς του χάρισε τον τίτλο: "Τινάκτωρ της Γαίας".

Ο Δίας
Στην αρχαία Ελλάδα κάποιοι υποστήριζαν ότι οι σεισμοί προκαλούνται και από τον αρχηγό των αρχαίων θεών, το Δία.
Η θεωρία αυτή, ότι ο θεός Δίας στέλνει τους σεισμούς, αντικαταστάθηκε αργότερα με απόψεις που διατύπωσαν αρκετοί φιλόσοφοι.

Πηγή

Καταστάσεις υλικών

 

Πηγή: youtube

Υδρολογικός κύκλος

Ο κύκλος του νερού είναι η συνεχής ανακύκλωση του νερού της Γης μέσα στην υδρόσφαιρα, στην ατμόσφαιρα και στη λιθόσφαιρα. Το συνεχές της κυκλικής διαδικασίας του κύκλου του νερού επιτυγχάνεται εξαιτίας της ηλιακής ακτινοβολίας.